Πρακτικές άρδευσης και ποιότητα ελαιόλαδου

Το νερό είναι ο σημαντικότερος περιοριστικός παράγοντας στις περιοχές εκείνες που καλλιεργείται ξερικά η ελιά. Η διαθεσιμότητα του νερού επιδρά εν μέρει στα χαρακτηριστικά του ελαιολάδου, λόγω της αύξησης κυρίως του περιεχομένου των καρπών σε νερό την περίοδο της συγκομιδής.

Κατά τη διάρκεια πειραμάτων διάρκειας 3 ετών, συγκρίναμε τρεις διαφορετικές μεταχειρίσεις άρδευσης, με δένδρα που δεν αρδεύονταν. Τα αποτελέσματα σχετίζονται με την ποσότητα του νερού που εφαρμόζεται. Συμφωνώντας με τον FAO μπορούμε σαν γενικό συμπέρασμα να πούμε πως ο παράγοντας της άρδευσης έχει άμεση επίδραση στα ποιοτικά χαρακτηριστικά του ελαιολάδου και οδηγεί σε μικρή μείωση του ελαϊκού οξέος, αύξηση του παλμιτικού και του στεατικού οξέος.

Πολλοί ακόμη παράγοντες επηρεάζονται από την παρεχόμενη ποσότητα νερού.

H περιεκτικότητα των πολυφαινολών και ο δείκτης K225 τείνουν να μειωθούν όσο η παροχή του νερού προς τα ελαιόδενδρα αυξάνεται, γεγονός που οδηγεί σε μείωση της σταθερότητας των ελαίων.

Η διαχείριση του υδατικού stress είναι σημαντική ώστε να επιτευχθεί η μέγιστη δυνατή παραγόμενη ποσότητα ελαιολάδου στην καλύτερη δυνατή του ποιότητα.

Ένα ισορροπημένο πρόγραμμα λίπανσης μπορεί να υποστηρίξει την αύξηση των αποδόσεων των ελαιοδένδρων όταν ο ελαιώνας αρδεύεται.