Λίπανση Οινοποιήσιμου Αμπελιού
Στόχος του κάθε αμπελουργού είναι να ευδοκιμήσει ο αμπελώνας του για να παράξει οίνους συγκεκριμένης ποιότητας και τυπικότητας. Η παραγωγή ενός ποιοτικού σταφυλιού προσδιορίζεται από την αλληλεπίδραση της ανθρώπινης δραστηριότητας, του φυσικού περιβάλλοντος και των γονοτυπικών χαρακτηριστικών του.
Στην Yara, με περισσότερο από έναν αιώνα εξειδίκευσης στην θρέψη των καλλιεργειών, διαθέτουμε την γνώση της ολοκληρωμένης λίπανσης του αμπελιού, παρέχοντας στους αμπελουργούς τις κατάλληλες θρεπτικές συστάσεις για επιτυχημένες παραγωγές.
Τα συστατικά και η σύνθεση των ραγών
Η ράγα ενός σταφυλιού αποτελείται από τα παρακάτω μέρη:
- Φλοιός 7-12%
- Σάρκα 83-87%
- Κουκούτσια 2-6%
Ο φλοιός, η σάρκα και τα κουκούτσια περιέχουν νερό και ποικίλα συστατικά σε διαφορετικές αναλογίες, που επηρεάζουν το καθένα με το δικό του τρόπο την ποιότητα του παραγόμενου οίνου.
Συστατικά των ραγών που σχετίζονται με την ποιότητα του παραγόμενου οίνου:
Σάκχαρα στο αμπέλι
Τα βασικά σάκχαρα που βρίσκονται στη σάρκα της ράγας είναι κυρίως η γλυκόζη και η φρουκτόζη. Τα σάκχαρα είναι εκείνα που με την αλκοολική ζύμωση θα μετατραπούν σε αλκοόλη. Τα λευκά ξηρά κρασιά έχουν περιεκτικότητα αλκοόλης 11-12% κατ’ όγκο και τα ερυθρά 12-13%.
Στα ώριμα σταφύλια, γλυκόζη και φρουκτόζη βρίσκονται περίπου στην ίδια αναλογία (γλυκόζη/φρουκτόζη = 0,95). Ο προσδιορισμός της περιεκτικότητας των ραγών σε σάκχαρα γίνεται με την πυκνομετρική και τη σακχαροδιαθλασιμετρική μέθοδο. Με τα πυκνόμετρα μετρούμε τη συγκέντρωσή τους σε βαθμούς Μπωμέ (Be). Χαμηλά ποσοστά σακχάρων έχουν λίγους βαθμούς Μπωμέ. Με τα σακχαροδιαθλασίμετρα μετρούμε την περιεκτικότητά τους όπου 1 Brix = 1% κατά βάρος σάκχαρα.
Οργανικά οξέα στο αμπέλι
Τα οργανικά οξέα βρίσκονται στη σάρκα της ράγας με κυρίαρχο το τρυγικό οξύ και σε μικρότερο ποσοστό το μηλικό και κιτρικό. Το τρυγικό οξύ είναι ισχυρό και ευθύνεται για τη διαμόρφωση του pH του μούστου. Το αυξημένο ποσοστό οργανικών οξέων στη σάρκα προσδίδει στο κρασί μια ευχάριστη γεύση, ενώ παράλληλα συμβάλει στην καθαρότητα (λιγότερα θολώματα) και διατηρησιμότητά του. Η περιεκτικότητα των οξέων στη σάρκα είναι αντιστρόφως ανάλογη με αυτή των σακχάρων και ελαττώνεται όσο προχωράμε προς το στάδιο της ωρίμανσης (μικραίνει η περιεκτικότητα των οργανικών οξέων και αυξάνει των σακχάρων).
Η ολική οξύτητα των λευκών κρασιών είναι 5-8gr/l και των ερυθρών 4-7gr/l τρυγικού οξέος. Η ολική οξύτητα εκφράζει το σύνολο των οξέων σε ένα γλεύκος και προσδίδει την αίσθηση της φρεσκάδας, του σφρίγους και της έντασης ενός κρασιού, κάνοντας τη γεύση του πιο αιχμηρή.
Εγκατάσταση αμπελώνα
Η αποτελεσματική διαχείριση ενός αμπελώνα είναι μονόδρομος για τη βιωσιμότητα της εκμετάλλευσης. Ο αμπελουργός θα πρέπει να ενσωματώσει όλες εκείνες τις διαθέσιμες πρακτικές και πόρους που θα του εξασφαλίσουν μακροπρόθεσμα την καλύτερη δυνατή κερδοφορία. Η διαχείριση των φυσικών πόρων και των θρεπτικών στοιχείων είναι ιδιαίτερα σημαντική γιατί συμμετέχουν από κοινού στην απόδοση του αμπελώνα και στην ποιότητα του παραγόμενου οίνου.
Εγκατάσταση αμπελώνα: Η καταλληλότητα μιας τοποθεσίας για την εγκατάσταση και ανάπτυξη ενός αμπελώνα, προσδιορίζεται από το κλίμα (θερμοκρασία, εδαφική υγρασία, ηλιοφάνεια), την τοπογραφία (υψόμετρο, κλίση) και το έδαφός της (σύσταση και γονιμότητα).
Διαβάστε για την ξεχωριστή σημασία που έχει κάθε παράγοντας για το αμπέλι στα παρακάτω άρθρα:
Η σημασία των θρεπτικών στοιχείων και οι απαιτήσεις των αμπελιών
Τα αμπέλια απορροφούν θρεπτικά στοιχεία από το έδαφος με σκοπό να καλύψουν τις λειτουργικές τους ανάγκες. Η ζήτηση των θρεπτικών στοιχείων μεγαλώνει όσο αναπτύσσονται τα φυτά και όσο το φορτίο τους αυξάνει μέσα στην χρονιά. Οι κλιματολογικές συνθήκες, οι ιδιότητες του εδάφους, ο γονότυπος των φυτών (ποικιλία – κλώνος, υποκείμενο) και η πυκνότητα της φύτευσης ασκούν μεγάλη επίδραση στις συνολικές ποσότητες των θρεπτικών στοιχείων που απορροφούνται από τα αμπέλια.
Όλα τα θρεπτικά στοιχεία του εδάφους (μακροστοιχεία και ιχνοστοιχεία) είναι απαραίτητα για τη λειτουργία των αμπελιών και την επίτευξη των επιθυμητών αποδόσεών τους. Έστω και ένα από αυτά να βρίσκεται σε έλλειψη μειώνεται σημαντικά τόσο η ποσότητα όσο και η ποιότητα της παραγωγής τους.
Η σταδιακή μείωση των αποθεμάτων του εδάφους σε θρεπτικά στοιχεία λόγω της συνεχούς απορρόφησής τους από τα αμπέλια και λόγω της έκπλυσης, καθιστά απαραίτητη την αναπλήρωσή τους με τη χορήγηση λιπασμάτων.
Η ισορροπημένη θρέψη μέσω ενός ορθολογικού προγράμματος λίπανσης είναι αναγκαία για την επίτευξη των επιθυμητών αποδόσεων και των χαρακτηριστικών της κάθε ποικιλίας.
Για την εφαρμογή ορθολογικών λιπάνσεων είναι απαραίτητες οι αναλύσεις εδάφους και φύλλων. Η ανάλυση εδάφους μας δίνει πληροφορίες για τη σύσταση, τις ιδιότητες και τη γονιμότητά του. Θα πρέπει να γίνεται πριν την εγκατάσταση του αμπελώνα, αλλά και κατά τη διάρκεια της ζωής του, ιδανικά κάθε 3-4 χρόνια.
Οι αναλύσεις φύλλων (φυλλοδιαγνωστική) μας δείχνουν την θρεπτική κατάσταση των αμπελιών προσδιορίζοντας τις συγκεντρώσεις των θρεπτικών στοιχείων στα φύλλα (περίσσεια, επάρκεια, κρυφή έλλειψη, τροφοπενία). Με τον τρόπο αυτόν μπορούμε να προσδιορίσουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια τη λιπαντική τακτική μας και να την προσαρμόσουμε ανάλογα με τις τιμές των αναλύσεων.
