Ο ρόλος του Φωσφόρου και του Ασβεστίου στο αμπέλι

ΦΩΣΦΟΡΟΣ

Ο φώσφορος είναι θρεπτικό στοιχείο που χρειάζεται στα αμπέλια σε όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής τους. Ωστόσο, παρουσιάζει μέγιστο πρόσληψης σε δύο περιόδους, την πρώτη στο ξεκίνημα με μέσο της άνθησης και τη δεύτερη αμέσως μετά τον περκασμό.

Σε εδάφη με χαμηλά επίπεδα φωσφόρου, η αντίδραση των φυτών είναι θετική στη χορήγηση φωσφορούχου λιπάσματος. Είναι στοιχείο που ευνοεί την ανάπτυξη του ριζικού συστήματος, αυξάνει τον αριθμό των ραγών ανά τσαμπί, το βάρος των τσαμπιών και την σταθερότητα των κληματίδων.

ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Το ασβέστιο είναι θρεπτικό στοιχείο που συμμετέχει σε πολλές λειτουργίες των φυτών. Επηρεάζει τη δημιουργία και την πυκνότητα των νεαρών ριζικών τριχιδίων και αυξάνει το μέγεθος των ραγών στα πρώτα στάδια της ανάπτυξής τους, αφού συμμετέχει ενεργά στη διαδικασία της κυτταροδιαίρεσης των νεαρών ραγών.

Σοβαρή έλλειψη ασβεστίου προκαλεί νέκρωση των οφθαλμών της κορυφής, παραμόρφωση και κάμψη των φύλλων αλλά και πτώση των τσαμπιών από τα κλίματα.

Το ασβέστιο ενισχύει το πάχος των κυτταρικών τοιχωμάτων, θωρακίζει τα φυτά από τα διάφορα παθογόνα και ελαχιστοποιεί τα σκασίματα των σταφυλιών. Η συγκέντρωση του ασβεστίου στις ράγες μειώνεται κατά την ωρίμανση τους (από 0,5% σε 0,16% Ca). Ο ψεκασμός ασβεστίου στον καρπό πριν τον περκασμό είναι πολύ αποτελεσματικός για την ενίσχυση της περιεκτικότητας του.

Οι χαμηλές συγκεντρώσεις ασβεστίου στον καρπό οδηγούν σε πρώιμη ωρίμανση με μαλακώματα των σταφυλιών