Ποικιλίες και υποκείμενα στο αμπέλι

Η Ελλάδα χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη πολλών εγχώριων ποικιλιών αμπελιού. Η ποικιλομορφία αυτή οφείλεται στις διαφορετικές κλιματολογικές συνθήκες που συναντώνται σε όλη την επικράτεια και στις τοπικές διασταυρώσεις ποικιλιών που προκαλούν μεγάλη γενετική παραλλακτικότητα.

Με βάση την αμπελογραφία, στη χώρα μας καλλιεργούνται περισσότερες από 200 γηγενείς οινοποιήσιμες ποικιλίες από τις οποίες βέβαια μόλις οι 18 καταλαμβάνουν το 80% των συνολικών εκτάσεων του ελληνικού αμπελώνα. Εάν σε αυτές υπολογίσουμε και τις ξένες ποικιλίες, ο συνολικός αριθμός ανεβαίνει ακόμα περισσότερο.

Η διάκριση μεταξύ ποικιλίας και κλώνου είναι πολύ σημαντική για την αμπελουργία:

Η ποικιλία αποτελεί πληθυσμό ατόμων που προήλθαν από αγενή πολλαπλασιασμό από περισσότερα του ενός μητρικά φυτά.
Ο κλώνος αποτελεί σύνολο ατόμων που προήλθαν με αγενή πολλαπλασιασμό, από ένα και μόνο μητρικό φυτό μιας ποικιλίας και τα οποία έχουν τον ίδιο γονότυπο.

Η κλωνική επιλογή των αμπελιών συμβάλει στη δημιουργία ομοιογενών αμπελώνων και προωθεί την σταθεροποίηση των επιθυμητών χαρακτηριστικών του παραγόμενου οίνου, γεγονός πολύ σημαντικό για τον οινοποιό.

Η επιλογή του κατάλληλου υποκείμενου για κάθε ποικιλία επηρεάζει άμεσα την απόδοση και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του σταφυλιού. Το κάθε υποκείμενο έχει διαφορετική συμπεριφορά στις συνθήκες του εδάφους (pH, ανθρακικό ασβέστιο, αγωγιμότητες), στις ασθένειες και φυσικά την απορρόφηση των θρεπτικών στοιχείων και του νερού. Μετά την εισβολή της φυλλοξήρας στην Ευρώπη, η ευρωπαϊκή άμπελος εμβολιάζεται σε αμερικάνικα υποκείμενα, ανθεκτικά στη ριζόβια μορφή της φυλλοξήρας. Ορισμένα από αυτά είναι: Richter Nο 110, (R110), 140 Ruggeri (140Ru), Paulsen 1103, (P1103), 41 B Millardet de Grasset (41Β), Fercal, 420 A, Millardet et De Grasset (420 A), Rupestris du lot., SO4, Riparia Gloire de Montpellier, Richter 31, (R31), Richter 99, (R99), Kober 5 BB, 3309 C.

Πυκνότητα φύτευσης: Η πυκνότητα φύτευσης των πρέμνων ασκεί σημαντική επίδραση τόσο στο μέγεθος της παραγωγής όσο και στα ποιοτικά χαρακτηριστικά των σταφυλιών. Καθορίζεται κυρίως από τη σύσταση του εδάφους και την επιλεγόμενη ποικιλία. Η απόσταση μεταξύ των φυτών στους περισσότερους αμπελώνες κυμαίνεται από 0,90 - 1m επί της γραμμής και 2 - 2,5m μεταξύ των γραμμών. Η απόσταση μεταξύ των γραμμών θα πρέπει να είναι ελαφρώς μεγαλύτερη από το προβλεπόμενο βλαστικό ύψος των φυτών, ώστε να ελαχιστοποιείται η σκίαση και να διευκολύνεται η καλή κυκλοφορία του αέρα.

Η τακτική λίπανσης του αμπελιού

Η ισορροπημένη θρέψη μέσω ενός ορθολογικού προγράμματος λίπανσης είναι αναγκαία για την επίτευξη των επιθυμητών αποδόσεων και των χαρακτηριστικών της κάθε ποικιλίας. Για την εφαρμογή ορθολογικών λιπάνσεων είναι απαραίτητες οι αναλύσεις εδάφους και φύλλων. Με τον τρόπο αυτόν, μπορούμε να προσδιορίσουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια τη λιπαντική τακτική μας και να την προσαρμόσουμε ανάλογα με τις τιμές των αναλύσεων.